மதுவாகினி

ஏக்கம்

காலை நடை
மைதானம் நோக்கி மாறியது
அங்குதான் மரங்களை விட்டுவைத்துள்ளார்கள்
நாவல் கொன்றையோடு
கசகசாவும் நிறைந்திருக்கும்
ஒத்தையாய் நிற்கும் வேம்பில்
சடை சடையாய் காக்கைகள்
கொண்டுசென்ற இட்லியை பிட்டெறிந்து
பினி நீக்க இலை பெறுவேன்
வைத்தியர் சொன்ன
மண்டலக் கணக்குகள் முடிய
மறந்தேன் மைதானத்தை

தினசரி கனவில்
உடலிலிருந்து வேப்பம் பழங்கள்
உதிர்ந்து கொண்டிருக்க
கரைந்துகொண்டிருக்கின்றன காக்கைகள்.
*
தேவதை சாத்தான்

புடைத்துத் தொங்கும் நெல்லிகள்
மாடியில் உருள
மருண்டு ஓடிய அணிலோடு
லயித்திருந்த அந்தியில்
செங்குத்தாக நிற்கும்
சுழல் படிகட்டுகளில்
கொலுசை இசைத்தபடி
மறைந்து மறைந்து
தாவி ஏறிய நைட்டி
அன்பில் தேவதையாகவும்..
பேரன்பில் சாத்தானாகவும்...
நன்றி: படிகம் நவீன கவிதைக்கான இதழ்