வாசமற்ற வாழ்வு

அதுகளின் மொழி
எனக்கெப்படித் தெரியுமெனும்
வியாக்கியானங்களை விலக்கிவையுங்கள்
அன்பின் வயப்பட பரிச்சயமாகும்
அடர்ந்து கிடந்த அந்திமந்தாரையில்
அமர்ந்திருந்த தட்டான்களின்
உரையாடலின் கவலைப்பாடிது
துரத்த துரத்த போக்குக்காட்டி
களைப்புறும் கணம் கையுள் சிக்க
சிறு சிறு கல் தூக்கச் செய்யும்
தண்டனையிட்டு மகிழ்ந்திட்ட
மழலைகளின்
வாசனையற்றுப் போனதே
நம் வாழ்வு...