அவ்வப்போது உதிரியாகப் படித்திருக்கிறென். ஆனால், தொகுப்பாக ந.பெரியசாமியின் கவிதைகளைப் படிக்கும்போது, உயரத்திலிருந்து தவறிவிழப்போகும் குழந்தையைப்போல நமது கவனத்தை ஈர்க்கிறது.
மனதோடு நேரடியாக எந்த இடைஞ்சலுமின்றி பேசுகின்றன இவருடைய கவிதைகள்.
உணர்வின் கொந்தளிப்பை தணித்து, அதை உருமாற்றி நிதானமாக மனதோடு பேசுகின்றன.
அது நம் மனதோடு பேசும் முறைகளினால்,
யாராலும் உதறிவிட்டுக் கடந்து செல்ல முடியாதென்ற ஒரு கட்டாயத்தை உருவாக்கி விடுகிறது.

அக்கறை, அன்பு, கருணை போன்ற வற்றுக்கு நிதானமான உணர்வுநிலையுடன்கூடிய இடம் வாழ்வில் அனைத்து தருணங்களுக்கும் அவசியமானது என்ற செய்தியை மிக அழகாக புனைந்து காட்டியிருக்கின்றன.
ந.பெரியசாமியின் ”மதுவாகினி”

nantri: Riyas Qurana

வலியின் சித்திரங்கள்

கன்றின் காயம் உலர்த்த
நா வருடும் பசுவின்
நீர்கோர்த்த கண்களை நினைவூட்டி
கலைந்து கிடந்தாள் மதுவாகினி
தவிப்பில் முகம் ஏந்த
எடுத்து விரித்தாள் நோட்டை
எங்களின் அனகா
தேதிவாரியாக
திட்டிய ஆசிரியர்களை
கேலிச் சித்திரமாக்கத் துவங்கினாள்
காக்கை ஒன்றை அழைத்து
ஆசிரியையின் நாவை இழுத்து
எச்சமிடச் செய்தாள்
வாத்தியாரின் முகத்தில்
நாயை மூத்திரமிட வைத்தாள்
அடுத்து தீட்டினாள்
உடலை குச்சி குச்சியாக
அதட்டி அடிக்கடி குச்சியை ஓங்கும்
குற்றத்திற்காகவாம்
கிள்ளும் டீச்சரின் காதை
திருகி திருகி இழுத்தாள்
தரை தொட்டுத் தொங்கும் வரை
தலைமையாசிரியரின் தலையை மழித்து
கரும்பலகையாக்கி மார்க்கிட்டாள்
அவளின் நீதிமன்றத்தில்
அத்தனை ஆசிரியர்களையும்
குற்றவாளிகளாக கூண்டில் ஏற்றி
வலிவடித்து வெளியேறியவளை
மடியிலிட்டு உறங்கச் செய்தேன்
அவளின் முன்னத்தி நாட்கள்
நினைவில் காட்சிகளாக
அடிக்கடி நீரிலிட்டு
புதிது புதிதாய் சோப்பு வாங்க
பூனை மீது பழிபோடுவாள்
வந்திடும் விருந்தினர்களின்
செருப்புகளை ஒளியவைத்து
செல்லும்போது பரபரப்பாக்கி
நாயின்மீது சாட்டிடுவாள்
தேவைகளை வாங்கிக்கொள்ள
உறுதியளித்தபின் தந்திடுவாள்
தலையணை கிழித்து மறைத்த
ரிமோட், வண்டி சாவிகளை
பட்டியலிடும் அவளின் குறும்புகள்
கொஞ்சநாளை ஏதுமற்று
அடிக்கடி தனித்திடுகிறாள்
அவ்வப்போது மொட்டைமாடியில்
எதையோ சொல்லி திட்டிடுகிறாள்
யாரிடம் பேசினாய் எனக்கேட்க
எதையோ மறைத்து மழுப்புவதென
மாற்றம் நிறைந்த செய்கைகள்
நீர் முடிச்சாய் மண்ணில் உருள
பள்ளிக்கு நாளை அனுப்பவேண்டுமெனும்
பதட்டத்தில் உடல் நடுங்கினோம்...

நன்றி: வலசை

ஆதித்தாய்

விதைகளைச் சுமந்து
வீதியிலே கூவி வந்த
கிழவியின் குரலை கேட்பார் யாருமில்லை
விலைபோகாவிட்டாலும்
வீண்போகக் கூடாதென
நிலம் தேடி பயணிக்க
சிமெண்ட் வெப்பம் தாளாது
சாணிப்பால் மணம் நுகர்ந்திட
சாமிகளை வேண்டலானாள்
புழுதி வாசனை அற்று
புழுங்கும் இந்த பூமியில்
வாழ முடியாதிருக்க
குன்றுகள் இருந்த இடம் தேட
குழி குழியாய் பள்ளம் மிகுந்திருக்க
அடைக்கலமற்று அலைகிறோமென
அசரீரி கேட்க
மயங்கிச் சரிந்தாள்
தெறித்த விதைகளை
விளையாடிய சிறுவர்கள்
வீட்டுக்கொன்றாய் எடுத்துச் சென்றனர்.

நன்றி: கல்குதிரை

குறி அறிதல்

வெய்யல் பொசுக்கிய
புழுதி படிந்த வயோதிக நிலத்தில்
நிழல்விழ நின்ற வேலிமுள்ளின்
அருகமர்ந்து விடுகதை இட்டவாறு
வெளியேற்றிய கழிவுகளின்
வீச்சத்தால் நாசி தேய்த்து
நேற்றைய குழம்பு கூறி நகைத்து
திருட்டுத்தனமாகப் படித்த
அண்ணன்களின் காதல்வரி ஒப்பித்து
வாத்தியார்களை ஏமாற்றிய
வல்லமையைப் பாராட்டி
குழி தோண்டிப் பரித்த
திருட்டுக்கிழங்கின் சுவை பகிர்ந்து
கபட உறவுகளின்
களிப்பை ரசித்த காட்சி விளக்கி
ருசி அறிந்த புளியமரத்தின்
ரகசியம் பேசி
இரவுக் காட்சியின் கதை வியந்து
எழுந்து வரும்முன் மறவாது
நீண்டிருக்கும் நிழலைக் கணக்கிட்டு
சேக்காளிகளின் குறி நீளம் அறிவோம்...

நன்றி: கல்குதிரை

மூழ்கும் அறம்

தொடர்ந்தாற்போல்
இரு வட்டங்களை வரைந்தேன்
பெயரிட்டேன்
ஒன்றிற்கு கண்ணகி
மற்றதற்கோ மாதவி
வட்டம் தன் நிலம் இழக்க
பீடித்த பாலை
மறுவட்டத்திற்கும் விரவியது
வேறு வேறு வட்டங்கள் வரைகிறேன்
கோவலன் ஒட்டகம் ஏறி
பாலை கடந்து பாலை வளர்த்தெடுத்து
எதிர்படும் சிறுமியிடம்
அறம் போதிக்கிறான்
நிலம் கொழிக்க அடங்கியிருவென
நகைத்துக் கடந்தவள்
பெய்த மூத்திரத்தில்
மூழ்கப்போவது ஒட்டகம் மட்டுமல்ல...

நிறமாறும் தேவதை

1
சுவர் பல்லியாய் நாவு நீட்டி
சொட்டும் துளித்தேன் சுவைத்து
காடு கழனியில் நிழல்
மிதக்க தோகை விரித்திருந்தேன்
அண்மையில் பறந்தது
தன் அலகால் கிளறி
நான் மதுவாகினியென்றது...

2
மகன்
பென்சிலை சீவிக்கொண்டிருந்தான்
சுருளாக விழுந்த அலைகளை
கடந்து அமைதிக் கடலடைந்தேன்
உலாவினேன் உப்புநீர் குடித்து
பிடித்த இரையை வாயூட்டி
செவுளில் இசைத்தது இன்னொரு மீன்
நான் மதுவாகினியென...

3
சிறு சிறு ஊற்றாகி
உருக்கொண்டேன் ஆறாக
காடு மலை வயல் கடந்து
கடல் சேர்ந்தேன்
வேறு மலை வேறு காடு
வேறு வயல் அறிந்து
என்னுள் கலந்த வேறு ஆறு
உங்களுக்குத் தெரியும்
என்ன பெயர் கூறியிருக்குமென...

நன்றி: யாவரும்.காம்